فعل هغه کلمه ده چي ديوه کار کول
ښکاره کوي لکه :
ځم، خورو، ليکې، راوړئ، ګوري، خاندي او داسي نور .
٩ ــ تمرين :
پدې لاندي جملو کي فعلونه پيدا کئ :
ميرويس د ښوونځي څخه راځي . پر لاري د احمد ورور ور سره ملګرئ کيږي . بيا نو د کتاب
خرڅوونکي ددکان څخه کتابونه را اخلي .کله چي يې کتابونه راوړه بيا نو دخپل ښوونکي
سره خبري کوي .
فعل د وخت له مخي په لادي ډولونو دئ :
لومړی ــ حال presens :
هغه زمانه (وخت) دئ چي يو کار اوس کيږي لکه :
ځم، ليکي، خورئ، وړئ او نور .
دوهم ــ ماضي يا تېره زمانه :
دا هغه زمانه ده چي يو کار په تېر وخت کي سوئ وي او دا زمانه پر درې ډوله ده لکه .
الف ـــ مطلقه ماضي imperfekt :
چي يو کار په تېره زمانه کي سوئ وي لکه :
احمد ښوونځي ته ولاړ .
تا ډوډۍ وخوړه .
زه کور ته راغلم .
موږ ښوونځي ته ولاړو .
او نور .
ب ــ قريبه يا نيژدې ماضي perfekt :
پدې زمانه کي يو کار اوس ته نيژدې په تېره زمانه کي سوئ وي لکه :
تا ډوډۍ خوړلې ده .
موږ کتاب راوړئ دئ .
تاسي کور ته تللي ياست .
ج ـــ بعيده يا ليري تېره زمانه pluskvamperfekt:
چي يوکار په ليري تېره زمانه کي سوئ وي لکه :
موږ خپل کار کړئ وو .
ته کابل ته تللئ وې .
دوی راغلي وه .
دې د خپل پلار سره خبري کړي وې .
دريم ـــ راتلونکې زمانه
futurum :
چي يو کار په راتلونکې زمانه کي کيږي لکه :
احمد به راسي .
موږ به وخاندو .
دوی به خط وليکي .
١٠ ـــ تمرين :
په لاندي جملو کي لومړی فعلونه پيدا کئ او بيا وښياست چي په کومه زمانه کي پېښ سوئ
دئ .
دی زما سره کابل ته ځي .
ته خپل لوست لولې .
دوی د احمد دتره سره ولاړه .
ما خپل کتاب لوستلئ دئ .
دې تاسي ته پخوا ويلي وه .
هغه به سبا د افغانستان څخه راسي .
مصدر infinitiv :
مصدر هغه کلمه ده چي د هغه څخه د فعل مختلف حالتونه جوړيږي او يا مصدر د فعل نوم دئ
، د مصدر په اخر کي (ل) وي لکه :
ليکل، کتل، ښکاره کول، ښکاره کېدل، ځغستل، پرېکېدل او نور.دلته به يو مثال راوړو چي
څرنګه د خوړل د مصدر څخه د فعل نور حالتونه جوړيږي .
مثال :
خوړل
حال
|
مطلقه
ماضي |
قريبه ماضي |
بعيده
ماضي |
راتلونکې |
خورم |
و مي خوړ |
خوړلئ مي دئ |
خوړلئ مي وو |
وبه يې خورم |
خورو |
و مو خوړ |
خوړلئ مو دئ
|
خوړلئ مو وو |
و به يې خورو |
خورې |
و دي خوړ |
خوړلئ دي دئ |
خوړلئ دي وو |
وبه يې خورې |
خورئ |
و مو خوړ |
خوړلئ مو دئ |
خوړلئ مو وو |
وبه يې خورئ |
خوري |
و يې خوړ |
خوړلئ يې دئ |
خوړلئ يې وو |
وبه يې خوري |
د فعل يا کارکولو څخه وخت هم
ښکاره کيږي لکه حال (اوس)، ماضي (تېره زمانه ) او استقبال ( راتلونکې ) زمانه .اوس
به دلته هره هره زمانه ولولو :
امر imperativ :
دا فعل ديوه کار د کولو امر کوي لکه :
ډوډۍ وخوره !
دلته راسه !
کور ته ولاړ سه !
کتاب ووايه !
متعدي او لازمي فعل :
متعدي فعل transitiv verb :
هغه فعل ته ويل کيږي چي فاعل او مفعول دواړه ولري لکه :
ماتول، پرې کول، بيدول، ايسته کول، خوړل او نور .
احمد قلم مات کړ. په دغه جمله کي( احمد ) فاعل،( قلم ) مفعول او (مات کړ ) متعدي
فعل دئ چي د ماتول د مصدر څخه جوړ سوئ دئ .
لازمي فعل intransitiv verb:
هغه فعل ته ويل کيږي چي مفعول لري او په جمله کي د فاعل و ښکاره کولو ته ضرورت نه
وي لکه : ماتېدل، پرې کېدل، ايسته کېدل، بيدېدل او نور .
مثال :
قلم مات سو. دلته (قلم) مفعول دئ او مات سو لازمي فعل دئ . پدې کي شک نه سته چي د(
ماتېدل ) فعل يو فاعل لري مګر دلته په جمله کي نه دئ راغلئ .
١١ ــ تمرين :
د( غوځارول ) د متعدي فعل او د( غوځارېدل ) دلازمي فعل د مصدرو څخه د فعل نور
حالتونه جوړ کړئ .
|